یادداشت | بررسی میزان احتمال حمله نظامی آمریکا به ونزوئلا

خبرگزاری رسا – گروه بین الملل: چندی پیش خبر کودتای نظامی در ونزوئلا به صدر اخبار بسیاری از رسانه ها تبدیل شد؛ در نگاه ابتدای همه تحلیل گران از پایان عمردولت نیکلاس مادورو رییس جمهور قانونی ونزوئلا خبر می دادند ولی خیلی زود به اشتباه در تحلیلشان اقرار کردند.

با بررسی اجمالی رویدادهای ونزوئلا دو طرف درگیر یعنی خوان گوایدو و نیکلاس مادورو و طرفداران هر کدام از آنان مشخص می شود. در یک طرف رییس جمهور خود خوانده 35 سالی است که آمریکا و برخی از کشورهای آمریکای لاتین نظیر برزیل و کلمبیا به شدت از آن حمایت و از طرف دیگر رییس جمهور قانونی این کشور است که روسیه، چین، ایران، بولیوی و کوبا از آن پشتیبانی می کنند.

آمریکا برای سرنگونی دولت مادورو به گزینه های مختلفی نظیر سیاسی، تهدید و تحریم، نظامی، تطمیع و غیره تمسک جسته است اما هر کدام از این گزینه ها در برابر پادزهرهای رییس جمهور قانونی ونزوئلا با شکست سنگین مواجه شده است بر این اساس خبرگزاری رسا طی یادداشتی به بررسی اقدامات خوان گوایدو و آمریکا برای استفاده از گزینه نظامی پرداخته است که تقدیم خوانندگان گرامی می شود.

در 23 ژانویه (2019)  «خوان گوایدو» رییس مجمع ملی ونزوئلا و رهبر مخالفان مادورو در اقدامی که از سوی دولت این کشور تلاش برای انجام کودتا خوانده شد، خود را رییس جمهوری موقت ونزوئلا معرفی کرد و سوگند یاد کرد. «دونالد ترامپ»، رییس جمهوی آمریکا نیز به دنبال این اقدام گوایدو، او را به عنوان رییس جمهور قانونی به رسمیت شناخت و در مقابل «نیکلاس مادورو» را رییس جمهور غیرقانونی خواند.

آمریکا برای تسهیل مسیر خوان گوایدو و بی اثر کردن قدرت نظامی ارتش ونزوئلا به اقدامات مختلفی نظیر تطمیع و تهدید نظامیان پرداخت و در آخرین اقدامشان با نشان دادن چراغ سبز به «گوایدو» کودتای نافرجامی در یکی از پادگان های کاراکاس ترتیب داد، اما نتوانست نتیجه مطلوب خود را به دست آورد که رمز این عدم موفقیت اتحاد و یکپارچگی ارتش است.

هوگو چاوز رییس جمهور اسبق ونزوئلا هنگامی که در سال 1998 میلادی به قدرت رسید، پاکسازی گسترده ای در ارتش ایجاد کرد و از آنجا که خود سابقه نظامی داشت به خوبی با زوایای مختلف ارتش این کشور آشنا بود، از طرف دیگر امتیازات بسیاری به فرماندهان و مقامات ارتش ونزوئلا اعطا کرد به طوری که با قدم زدن در بازار و فروشگاه های ونزوئلا به خوبی از قدرت و نفوذ نظامیان در امور اقتصادی آگاه می شوید؛ نتیجه این پاکسازی و امتیازات گسترده ای که چاوز و مادورو به ارتشی ها داده است، اتحاد و یکپارچگی ارتش و حمایت همه جانبه از دولت بود.

یک سوال در اینجا مطرح است، اگر ارتش متحد و یکپارچه است، پس چرا در برخی مواقع شاهد کودتای نظامی و یا طغیان برخی از نظامیان هستیم؟ هیچ گاه کودتای نظامی و نافرمانی برخی از نظامیان در سطوح بالا و فرماندهان صورت نگرفته است و ژنرال‌های عالی رتبه ارتش وفادارای خود را به مادورو اثبات کرده اند و فقط مقامات متوسط و پایین ارتش فریب وعده و تطمیع آمریکای ها را خورده و با سیاست های آنان همراهی کرده اند.

از سوی دیگر چین و روسیه به عنوان دو قدرت بزرگ نظامی جهان نیز از دولت قانونی ونزوئلا حمایت گسترده ای می کنند به طوری که تاکنون بارها مقامات سیاسی این کشورها با مسؤولان سیاسی و نظامی ونزوئلا دیدار و به طوری مستقیم و غیر مستقیم نسبت به هر گونه حمله نظامی به آمریکا هشدار داده اند بر این اساس دونالد ترامپ رییس جمهور ایالات متحده بر خلاف نظر برخی از معاونینش نظیر «مایک پنس» و مشاورانش گزینه حمله نظامی را عقب انداخته است زیرا به خوبی از پیامدهای این اقدام آگاه است.

در نتیجه باید گفت که باوجود اینکه هر لحظه امکان حمله نظامی آمریکا به ونزوئلا وجود دارد، اما درصد تحقق این احتمال با وجود حمایت گسترده مقامات عالی رتبه ارتش و پشتیبانی روسیه و چین بسیار ضعیف است و در حقیقت انسان عاقل دست به چنین اقدامی نمی زند.

نویسنده: حجت الاسلام عارف ابراهیمی